Ev ortamında en çok tartışılan sorulardan biri, kedilerin gerçekten insanlarına bağlı olup olmadığıdır. Uzun yıllardır bağımsız yapılarıyla tanınan kediler, çoğu zaman yalnızlığı tercih eden canlılar olarak görülüyor. Ancak son dönemde art arda yayımlanan davranış analizleri, bu algının tamamen değişmesine neden oluyor. Çeşitli araştırma yöntemleriyle incelenen kedilerin, insanlarına yönelik beklentilerini, bağlılık kalıplarını ve günlük etkileşimlerini gösteren işaretler dikkat çekici veriler sunuyor. Özellikle tanıdık bir ses duyduklarında verdikleri tepkilerden ev içindeki rutin davranışlarına kadar birçok detay, kedilerin sahipleriyle sandığımızdan çok daha karmaşık bir ilişki kurduğunu ortaya çıkarıyor.
Kedilerin yabancı bir ortamda nasıl davrandığı, sahibi eve geldiğinde gösterdikleri tutum, göz teması, miyavlama çeşitleri ve temasa yönelik işaretler bir araya getirildiğinde, bu bağın bağımsızlık ile sadakat arasında kendine özgü bir dengede bulunduğu görülüyor. Uzmanların incelediği davranış repertuarı, kedilerin insanları yalnızca birer besin kaynağı olarak görmediğine dair güçlü veriler sunuyor.
Günlük Davranışlarda Saklı Olan İpuçları
Kedilerin insanlarına duyduğu ilgiyi anlamanın ilk yolu, eve dönüş anındaki davranışlarıdır. Bazıları kapıya yönelir, bazıları kapı sesini tanıyarak beklemeye başlar. Gün içinde sürekli peşinizde dolaşmaları, bulunduğunuz odaya sizinle hiçbir işi olmasa bile girip yerleşmeleri, temas kurma isteğinin sessiz bir göstergesi olarak kabul ediliyor.
Doğrudan göz teması kurmaları, özellikle uzun süreli ve sakin bakışlar, kedilerin yalnızca güvende hissettikleri kişilere gösterdiği bir tepkidir. Benzer şekilde yavaş göz kırpma davranışı, araştırmalara göre kedilerin karşısındaki kişiyi tehdit olarak görmediğini ve yakınlık kurduğunu gösteren önemli bir işarettir.
Miyavlamanın da özel bir yeri bulunuyor. Bilimsel verilere göre kediler birbirlerine değil, yalnızca insanlara miyavlayarak iletişim kuruyor. Farklı tonlarda çıkarılan sesler, dikkat çekme isteğinden yakınlık talebine kadar çeşitli anlamlar taşıyor. Yumuşak mırıltılar ise güven belirtisi olarak öne çıkıyor.
Fiziksel Temas ve Sahiplerine Yönelik İşaretler
Kedilerin temas biçimleri genellikle kendilerine özgüdür. Başlarını insanlara sürtmeleri, feromonlarını bırakma ve karşılarındaki kişiyi kendi sosyal alanlarına dahil etme davranışı olarak değerlendiriliyor. Bazı kediler patileriyle hafif dokunuşlar yaparken, bazıları yatağa gidip sahibini kaldırmaya çalışacak kadar rutinlerine bağlı davranışlar sergiliyor.
Yalancı ısırık olarak bilinen hafif diş dokunuşları, birçok davranış uzmanı tarafından oyunsal yakınlık göstergesi kabul ediliyor. Bunun yanında, kedilerin sahiplerinin üzerine oturması, kucağa yerleşmesi ya da baş bölgesine uzanması, bulundukları alanı güvenli bulduklarının bir başka kanıtı şeklinde yorumlanıyor.
Karın bölgesini göstermek ise kedilerde en yüksek güven eşiği olarak görülüyor. Bu alan, doğal yapıları gereği en savunmasız bölgeleri olduğu için yalnızca tamamen güvendikleri kişilere açılıyor.
Hediye Bırakma, Kıskançlık ve Sessiz Tepkiler
Kedilerin eve getirdiği çeşitli nesneler ve bazen küçük avlar, sahiplerini sosyal bir grubun parçası olarak kabul ettiklerini gösteren davranışlar arasında yer alıyor. Bu davranış, doğadaki paylaşım alışkanlıklarının ev ortamındaki yansıması olarak kabul ediliyor.
Bazı kedilerin bilgisayarı, kitabı veya telefona odaklanıldığı anları bölmeye çalışması, dikkat çekme ve ilgi talebiyle ilişkili bulunuyor. Tatile gittiğinizde gösterdikleri mesafe ya da geri döndüğünüzde sergiledikleri hafif küskünlük ise bağın kesilmediğini, yalnızca rutinin bozulmasına verdikleri tepkiyi işaret ediyor.
Kedilerin sessiz kalması dahi bir yanıt olarak değerlendiriliyor. Zira araştırmalar, kedilerin insan dilini anlamasa da ses tonunu ve niyeti ayırt edebildiğini ortaya koyuyor.
